Lese Majeste

Αναρωτηθήκαμε ποτέ γιατί δε διδαχτήκαμε το πιο γνωστό κείμενο του Πλάτωνα, το πασίγνωστο Συμπόσιο ή Περί Έρωτος στο σχολείο? Μια ανάγνωση σε νεοελληνική μετάφραση θα μας λύσει την απορία, θα μας ιντριγκάρει να σκεφτούμε τι σημαίνει για μας Έρωτας και θα μας μεταφέρει στη ζηλευτή ατμόσφαιρα ενός συμποσίου στην αρχαία Αθήνα, όπου συνευρίσκονται διάφοροι επιφανείς άντρες (φυσικά, η καλλιέργεια ήταν προνόμιο του ενός φύλου) και διασκεδάζουν συζητώντας στα ανάκλινδρά τους. Τι πιο φυσικό και διαχρονικό, όπως και το θέμα της συζήτησης άλλωστε? Παρακάτω ακολουθεί μια μικρή εισαγωγή στο κλίμα και μόνο ο  λόγος του πρώτου ομιλητή, του Φαίδρου. Το υπόλοιπο κείμενο διατίθεται ελεύθερα στο ιντερνετ εδώ ή στα βιβλιοπωλεία.

by Marcus Field

Ας Ξεκινήσουμε με τους Έλληνες

Αφροδισιακό, ερωτισμός, ομοφυλοφιλία, ναρκισσισμός, νυμφομανία, παιδεραστία, όλοι αυτοί οι όροι που προέρχονται από τη γλώσσα της αρχαίας Ελλάδας λένε κάτι για την κοινωνία της. Οι μύθοι του Ομήρου και του Πλούταρχου έλεγαν ιστορίες όπως αυτή της Αφροδίτης, θεάς της σεξουαλικής επαφής, η οποία γεννήθηκε από το άφρισμα του σπέρματος των ευνουχισμένων όρχεων του πατέρα της. Τότε υπήρχαν θνητοί ήρωες όπως ο Ηρακλής, ο οποίος λέγεται ότι βιάσε 50 παρθένες σε ένα μόνο βράδυ, αλλά ο οποίος επίσης είχε δεσμό με τον ανιψιό του  Ιόλαο και ερωτεύτικε τον γλυκό Ύλα.

Μια πολύ ευχάριστη αλλά και κατατοπιστική απόδοση της ζωής του A.Kinsey σε ταινία, το έργο του οποίου ανέτρεψε τις αντιλήψεις για την ανθρώπινη σεξουαλικότητα την εποχή του 1940-1950 στην Αμερική. Θεωρείται ο πατέρας της σεξολογίας, ενώ το έργο του '' Sexual Behavior in the Human Male '' που εκδόθηκε το 1948, ήταν η πρώτη μεγάλου μεγέθους επιστημονική μελέτη της σεξουαλικότητας σε τεράστειο δείγμα αμερικάνικου πληθυσμού και έγινε αμέσως best seller κάνοντας τον διάσημο.

Ο Kinsey, δεν αρκέστηκε μόνο σε συνεντεύξεις και στη θεωρία, αλλά συμπεριέλαβε επίσης παρατήρηση και συμμετοχή σε σεξουαλικές πρακτικές, ενώ συνέλεξε σεξουαλικό υλικό και από όλο τον κόσμο. 

Σύνοψη

              Το 19ο αιώνα η ιατρική στάση απέναντι στην κανονική γυναικεία σεξουαλικότητα ήταν σκληρή, με γυναικολόγους και ψυχίατρους να δείχνουν το δρόμο προς το σχεδιασμό πράξεων για την θεραπεία των σοβαρών για την εποχή διαταραχών του αυνανισμού και της νυμφομανίας. Ο γυναικολόγος, Isaac Baker Brown (1811-1873), και ο διακεκριμένος ενδοκρινολόγος, Charles Brown-Séquard (1817-1894) υποστήριξαν την κλειτοριδεκτομή σαν μέθοδο ώστε να αποφευχθεί η εξέλιξη αυτών σε αυνανιστική μελαγχολία, παράλυση, τύφλωση, ακόμη και θάνατο.